Wat is het?
De term 'orthomoleculair' werd voor het eerst gebruikt in 1968, door professor Linus Pauling. Orthos komt uit het Grieks en betekent: juist, recht of gezond, en orthomoleculair staat voor: de moleculen betreffende. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men er dus naar met stoffen te werken die het lichaam zonder schade kan gebruiken en verwerken.
De rol van voeding
De wetenschap dat voeding een geneeskrachtige werking kan hebben stamt al van eeuwen geleden. Zo noemt Hippocrates (460-377 v Chr) meerdere malen de geneeskrachtige werking van voeding en hanteert Maimonides (1135-1204) de stelling dat: 'geen enkele ziekte die door dieet kan worden genezen, met andere middelen dient te worden behandeld'. Dit idee raakte op de achtergrond toen, vanaf ongeveer 1850 de chirurgie steeds grotere resultaten boekte en na de tweede wereldoorlog, de antibiotica als krachtig middel tegen infectieziekten ontwikkeld werden. Naast deze zeer effectieve behandelmethoden werd de invloed van voeding als ondergeschikt ervaren.
In het begin van de 20e eeuw werden steeds meer gebrekziekten ontdekt die genezen konden worden door het toedienen van één vitamine. Een voorbeeld is scheurbuik dat te voorkomen en te genezen bleek met vitamine C. Dat voeding meer invloed heeft dan alleen het voorkomen van de typische gebrekziekten wordt steeds duidelijker vanaf ongeveer 1960.
Sindsdien blijkt uit een groeiend aantal wetenschappelijke onderzoeken dat er wel degelijk een niet te verwaarlozen relatie bestaat tussen voeding en ziekten. Zo is inmiddels duidelijk dat slechte voedingsgewoonten een rol spelen bij het ontstaan van bijvoorbeeld kanker, hart- en vaat ziekten en ouderdomsdiabetes.
Voeding geeft niet genoeg
In de orthomoleculaire behandelwijze staat het streven voorop om met de voeding zoveel mogelijk nodige en nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen en zo weinig mogelijk schadelijke stoffen. Helaas is het, ook voor een gezond persoon, bijna onmogelijk om via de voeding optimale hoeveelheden van bepaalde voedingsstoffen te consumeren. Het meest bekende voorbeeld hiervan is wel foliumzuur. Ook reguliere geneeskundigen adviseren nu gezonde vrouwen die zwanger willen worden, extra foliumzuur te nemen om de kans te verkleinen dat hun kind geboren gaat worden met een open ruggetje. Ook nu weten we dat enkel foliumzuur natuurlijk niet voldoende is om deze aandoening te voorkomen.
Zowel met het doel ziekten te voorkomen als met het doel ziekten te behandelen, kan het nodig zijn, naast een zo volwaardig mogelijke voeding, extra voedingsstoffen in de vorm van voedingssupplementen in te nemen. Voedingssupplementen zijn in feite tabletten of capsules die een hoog gehalte bevatten van stoffen die in geringere hoeveelheid ook in de voeding voorkomen. Dit kunnen zijn: vitamines, mineralen, aminozuren, essentiële vetzuren of enzymen, maar ook minder bekende groepen van stoffen zoals bijvoorbeeld de bioflavonoïden.
Orthomoleculaire voeding en voedingssupplementen kunnen in het algemeen zonder problemen gebruikt worden naast andere behandelingen zoals regulier geneeskundige behandelingen of bijvoorbeeld homeopathie. Toch kunnen soms orthomoleculaire middelen en reguliere medicijnen elkaars werking beïnvloeden. Het is daarom van belang dat wij volledig op de hoogte zijn wat u gebruikt.
Behandeling
In onze praktijk is het noodzakelijk om al uw lichamelijke klachten en vaak ook emotionele problemen volledig in kaart te brengen. Verder willen wij nauwkeurig weten wat u aan voedsel en drinken binnen krijgt. Daarbij is het ook belangrijk om te weten of er voedingsmiddelen zijn die u slecht verdraagt. Soms is het raadzaam te onderzoeken of er een tekort of een overmaat van bepaalde stoffen in het lichaam aanwezig zijn. Dit doen we door specifieke labonderzoeken uit te voeren.
Langdurige tekorten van micronutriënten, dit zijn vitaminen, mineralen en sporenelementen, kunnen leiden tot vele stoornissen in onze stofwisseling. Deze stoornissen kunnen ontstaan door bijvoorbeeld: tekorten aan mineralen in de bodem en daardoor in onze voeding; belasting met schadelijke stoffen, bestrijdingsmiddelen, straling, luchtvervuiling, amalgaan en dergelijke; stress; de manier van voedselbereiding in industrie en eigen keuken: veel goede stoffen gaan verloren.
Orthomoleculaire Geneeskunde heeft een wetenschappelijke basis. Door middel van Orthomoleculaire therapie kunnen veel ziekteprocessen positief worden bestreden. De therapie bevordert het: afvoeren van afvalstoffen; aanvullen van tekorten; aansterken door optimale voeding. Een preventief orthomoleculair verantwoorde levenswijze kan veel bijdragen aan een gezond lang leven. Het toegepaste voedingsadvies en de behandeling met behulp van voedingssupplementen wordt speciaal op de persoon afgestemd. Echter... een stofwisseling veranderen vergt veel tijd en inzet!
Orthomoleculaire geneeskunde is een nieuwe vorm van geneeskunde die, in tegenstelling tot de reguliere geneeskunde, natuurlijke middelen gebruikt bij de behandeling. Een reguliere behandeling kan daarom, in bijna alle gevallen, worden aangevuld met een orthomoleculaire behandeling. Daarom wordt deze geneeskunde ook vaak complementaire geneeskunde genoemd.